De pandemie was een zwaar jaar voor velen van ons. Voor sommigen zwaarder dan voor anderen. De IC verpleegkundigen hebben in ieder geval zeker moeten afzien. Zij kregen in een mum van tijd te maken met een giga werkdruk door een overvloed aan patiënten op hun afdeling.
Anna Berning is niet alleen IC verpleegkundige, ze is ook recent moeder geworden. Het verhaal van Anna is er een van moed, ambitie en doorzettingsvermogen. We are all United by Ambition.
https://www.youtube.com/watch?v=GKqcAMGYdFs
'Ik probeer de balans in mijn leven te houden'
'Ik heb vroeger altijd graag voor mensen willen zorgen. Het geeft mij heel veel voldoening. Mede daarom paste verpleegkunde erg goed bij mij. Na een dag werken heb ik het gevoel dat ik écht iets nuttigs heb gedaan.'
Het werk als verpleegkundige is echter zeker niet altijd even makkelijk. Ook dat merkt Anna als geen ander.
'Ik werk onregelmatige diensten, weekenden, nachten en dagdiensten, eigenlijk alles door elkaar. Daardoor voelde ik mij best vaak vermoeid. Ik zocht ook wel een uitlaatklep. Het is fysiek én mentaal zwaar werk. Door weer te gaan sporten kon ik het werk beter volhouden. Krachttraining bracht mij bovendien weer op nieuw pad.'
'Word ik hier gelukkig van?'
'Toen ik voor het eerst van bikini fitness en bodybuilding wedstrijden hoorde had ik helemaal geen interesse. Ik dacht: ik sport gewoon omdat ik het leuk vind. Later ben ik er toch voor gegaan. Samen met een coach ben ik me toen gaan voorbereiden voor een bikini fitness wedstrijd.'
Anna deed uiteindelijk mee aan in totaal 2 bikini fitness wedstrijden. Dit leerde haar een wijze les.
'Ik kwam er gaandeweg achter dat het heel erg was gericht op: hoe zie je eruit? Van welke hoek ben je het mooiste? Ik voelde me daardoor eigenlijk alles behalve fit. Word ik hier gelukkig van? Is dit nou het leven? Het was leuk om mezelf met de wedstrijden uit te dagen, maar voor mij is fit zijn echt wat anders. Het is je goed voelen en de energie te hebben om te trainen. Dat had ik toen helemaal niet.'
'Het werd me teveel'
'Het combineren van fulltime werken en sporten werd me teveel. Ik ben van nature erg perfectionistisch. Ik wil op allebei de gebieden het liefste 110% geven. Ik merkte dat ik al die balletjes niet meer hoog kon houden. Ik sliep slecht, had een kort lontje. Ik was op dat moment echt overwerkt. Toen heb ik besloten om alles wat rustiger aan te doen. Ik moest terug naar de basis: wat is nou echt belangrijk?'
4 maanden geleden werd Anna moeder van een dochter. Met deze mooie gezinsuitbreiding is het opnieuw zoeken naar de juiste balans.
'Normaal gesproken kun je na een drukke dag lekker op de bank Netflix kijken. Nu heb ik een baby die veel aandacht nodig heeft. Het is nu een stuk moeilijker om je rust te pakken. Gelukkig kan ik alle ouderlijke taken goed verdelen met mijn vriend. Ik ben daarbij minder gaan werken, van 32 naar 26 uur per week. Ik wil ook meer tijd met mijn dochtertje doorbrengen, haar zien opgroeien. Die balans van 26 uur werken en mijn dochtertje gaat nu heel erg goed.'
'Ik heb de lat wat lager gezet'
'Ik dacht 4 maanden na de bevalling wel weer helemaal in shape te kunnen zijn. Dat is echter gewoon niet realistisch. Ik heb er nu vrede mee dat het wat langer duurt. Ik pak het nu gezond en rustig op. Uiteindelijk wil ik op die manier mijn doel weer bereiken. Want dat doel heb ik zeker wel, om echt weer fit te worden en ook af te vallen. Maar daarbij wil ik ook gewoon genieten van het proces en het leven.'
'De dankbaarheid was geweldig'
'Het was vorig jaar erg pittig. Ik heb tijdens de eerste corona-golf gewerkt. Het was voor iedereen een nieuwe situatie. Het was ergens heel eng. Mensen waren echt ontzettend ziek. We kregen echter heel veel dankbaarheid, zowel van patiënten als familie. Het gaat natuurlijk wel om leven en dood. Dat realiseren we onszelf niet altijd, we doen namelijk gewoon ons werk. We kregen zoveel cadeau's en waardering uit heel Nederland. Dat was echt heel bijzonder. Dat gevoel, dat je er écht voor iemand kan zijn. Dat is mijn missie. Dat is het mooie van mijn vak.'
Het verhaal van Anna laat zien dat meer en harder werken niet altijd de oplossing is. Soms moet je een stap terug zetten en reflecteren op de zaken die écht belangrijk zijn. Daarna kun je weer met volle kracht vooruit met de zaken die er daadwerkelijk toedoen.
Geïnspireerd door het verhaal van Anna?
BEKIJK HIER HET VERHAAL VAN JASON:
