Hoe gezond ben je écht? | Feit versus Fictie

Het lijkt alsof overal waar je kijkt, er een nieuwe gezondheids-rage in het land is - op de covers van tabloids, op social media-feeds en ook nog eens veelvuldig besproken op kantoor. Soms is het gemakkelijk om te voelen alsof iedereen geobsedeerd is door de nieuwste superfoods, celebrity-transformaties en de fitste en gezondste versie van zichzelf wordt. Maar zit er eigenlijk wel iets achter al dat gezond zijn?

Een recente marktanalyse van onze houding tegenover gezondheid heeft aangetoond dat er een vrij grote discrepantie bestaat tussen hoe mensen hun eigen gezondheid zien, en de realiteit ervan:

"Terwijl slechts 16% van de volwassenen hun gezondheid enigszins of erg ongezond vindt voor hun leeftijd, heeft 61% van de bevolking naar verluidt overgewicht of obesitas volgens NHS Digital Health Survey voor Engeland 2016" .

Je zou kunnen zeggen dat deze cijfers een flinke realiteitscheck vereisen.

Is het gewoon een geval van mensen die de feiten foppen? Zoals het omcirkelen van de "never smoke" optie op een formulier, ondanks het feit dat je zeker eindigt met minstens één sigaret tussen je lippen als je hebt gedronken of je een avond op stap bent. Je koopt de tabak echter niet, maar leent slechts een sigaret van iemand.

Of kan het feitelijk zijn dat mensen zich niet echt bewust zijn van wat 'gezond' eigenlijk is? Is er een gebrek aan duidelijkheid, of onderwijs, als het gaat om het kennen van de criteria voor wat jouw levensstijl "enigszins of erg ongezond" maakt?

Het is niet alleen het Verenigd Koninkrijk dat deze vertekenende kijk op hun gezondheid vertoont - als we kijken naar de landenprofielen die door de Europese Commissie zijn samengesteld, blijkt dat dit ook in andere landen geldt. In het profiel voor Frankrijk staat bijvoorbeeld: "meer dan twee derde (68%) van de Franse bevolking rapporteert in goede gezondheid te zijn", maar onthult ook dat in 2014 meer dan één op de zeven volwassenen met obesitas werd geclassificeerd.5

Het is een soortgelijk verhaal voor Spanje. Hun landenprofiel geeft aan dat ze als een land nu iets boven het EU-gemiddelde voor obesitas liggen, waarbij één op de zes volwassenen in 2014 met obesitas werd geclassificeerd - en toch rapporteert een groter deel van de bevolking ook dat ze gezond zijn (meer dan 70% van hen) .6

En, misschien niet verrassend, is dit niet anders aan de andere kant van de oceaan. Uit marktonderzoek in de VS bleek dat "bijna alle (90%) van de Amerikanen hun algehele levensstijl als" enigszins "of" erg "gezond beschouwen2, wat een schril contrast lijkt te zijn met hun welbekende strijd tegen obesitas. In 2014 werden bijna 1 op de 3 volwassenen in de VS geclassificeerd met obesitas.3

Over de hele wereld lijkt het erop dat we iets gemeenschappelijks hebben - en of het nu gaat om het feit dat we de realiteit in de praktijk brengen of gewoon niet weten wat de feiten zijn - we moeten er iets aan doen.

Niet in de laatste plaats omdat het dichten van deze kloof tussen ervaren gezondheid en werkelijke gezondheid ons op de lange termijn veel geld kan besparen. In het Verenigd Koninkrijk voegen ongezonde keuzes niet alleen toe aan taillelijnen en cholesterolgehaltes, maar ook aan de toenemende druk op reeds overbelaste NHS-middelen:

Elk jaar wordt meer dan £ 11 miljard besteed aan de behandeling van ziekten veroorzaakt door de gevolgen van slechte voeding, inactiviteit, roken en alcoholgebruik.

Dat is een aardige som geld.

Waar schieten we tekort? Een van de meest in het oog springende verbeterpunten, en misschien wel de gemakkelijkste target om als eerste aan te pakken, is gebrek aan lichaamsbeweging - we moeten meer gaan bewegen.

Een aanzienlijk deel van de bevolking is niet in de buurt van het voldoen aan de richtlijnen voor lichaamsbeweging die zijn opgesteld door de NHS, waarin wordt gesteld dat volwassenen van 19-64 jaar dagelijks actief moeten zijn en ten minste 150 minuten matige aerobe activiteit per week moeten voltooien, met krachtoefeningen op 2 of meer dagen.

De realiteit is dat een kwart van de bevolking slechts een keer per week of minder traint en nog eens 17% van de volwassenen nooit traint.

Dit gaat veel verder dan het overslaan van af en toe een 'leg day'.

Maar dit is niet echt een baanbrekende uitkomst - de meerderheid van ons weet dat regelmatige lichaamsbeweging deel uitmaakt van 'gezond' zijn. We weten wat we moeten doen, maar het blijkt dat we dat vaak niet doen.

De statistieken komen tot dezelfde conclusie, met onderzoek in de VS dat aantoont dat, terwijl 74% van de volwassenen vindt dat regelmatige lichaamsbeweging deel uitmaakt van een gezonde levensstijl, slechts 53% aangaf dat ze dit regelmatig deden.2 Dus komt het dan neer op motivatie? Hoe kunnen we ervoor zorgen dat al deze mensen letterlijk op hun kennis inwerken en in beweging komen?

Met sociale media is er nog nooit zoveel inspiratie - of fitheid - als je Instagram hebt - binnen handbereik, maar daarmee komt ook veel potentiële schade.

Onbereikbare, gefotoshopte sixpacks. Overenthousiaste, maar ondergekwalificeerde influencers die trainingsprogramma's aanbevelen die helemaal niet door de wetenschap worden gesteund. Pop-upadvertenties die u een wondermiddel voor gewichtsverlies beloven. Klinkt alles bekend in de oren?

Dat is waar Myprotein binnenkomt.

We proberen het rumoer te doorbreken en bieden duidelijk, betrouwbaar en wetenschappelijk advies en ondersteuning. We beginnen het nieuwe jaar meer dan ooit om "gezond" iets te maken dat voor iedereen toegankelijk kan zijn.

En het lijkt erop dat toegankelijkheid de sleutel kan zijn. Onze op kwaliteit geteste supplementen zijn nu betaalbaarder dan ooit en er zijn assortimenten voor alle secties van de samenleving: essentiële benodigdheden voor beginners, op vrouwen afgestemde producten en plantaardige mengsels voor het immer groeiende aantal veganisten.

Ons streven om 'fitness voor iedereen' te maken, is vooral belangrijk in verband met enkele van de risicofactoren die in de Country Health Profiles worden beschreven. Bijvoorbeeld in Spanje: "minder dan 50% van de volwassenen meldde elke week ten minste matige lichaamsbeweging", 6 en in Frankrijk was de regelmatige lichaamsbeweging van volwassenen "lager dan in de meeste andere EU-landen, met name onder meisjes" .5 Deze cijfers laten zien dat een aanzienlijk deel van de bevolking tekortschiet, wat betekent dat er veel mensen zijn die beter kunnen worden ondersteund.

In een tijdperk waarin mensen vaak gelukkiger zijn om meer aan een telefooncontract te spenderen dan aan een sportschoollidmaatschap, lijkt het erop dat onze benadering van fitness snel moet evolueren en gemakkelijk moet worden verpakt om rond drukke schema's te kunnen werken. De prikkels om een ​​begin te maken zijn daar - gratis trainingen binnen handbereik, supplementen bij je thuisbezorgd, en natuurlijk de stroom van 'progress selfies' die online wordt geplaatst om ons aan te sporen.

De tijd zal leren of het genoeg is om die kloof te dichten tussen wat we waarnemen over gezond zijn en wat de werkelijke cijfers zijn.