Krijg je energie van wat je doet? Ik denk dat dit misschien wel de belangrijkste vraag is die je jezelf kunt stellen. In al zijn variaties. Ga je met plezier naar je werk, begin je enthousiast aan je dag? Kom je opgeladen en voldaan thuis? Als het antwoord ‘nee’ is, wordt het interessant. Want dan moet je misschien toch eens wat dingen omgooien. In de afgelopen jaren liep ik zelf ook tegen dit fenomeen aan. Bij mijn televisiewerk. Daar had ik altijd van genoten. Al meer dan 15 jaar maak ik tv-programma’s waar ik trots op ben. Maar met de komst, en later de groei van Vondelgym kwam ik steeds vaker in conflict met mijn agenda.
Ik begon eerst te bedanken voor series waarvoor ik op reis moest, schroefde het aantal producties in Nederland per jaar terug van zes, zeven naar slechts drie. En recent zelfs naar twee. Ik hou van storytelling via video, dus zal altijd in die hoek blijven werken, maar het liefst zoveel mogelijk in een onafhankelijke rol. Want naast dat gebrek aan tijd, was het ook de afhankelijkheid van derden, andere mensen die beslissen of je wel of niet iets mag maken, en wanneer het wordt uitgezonden, die mij tegen was gaan staan. Bij het ondernemen speelde dat niet. Had ik een idee, dan kon ik het direct gaan uitvoeren. Ik fiets fluitend naar mijn werk, verzamel leuke mensen om mij heen, creeer dus mijn eigen positieve, uitdagende werkomgeving. Ben daardoor ook veel productiever.
De eerste gedachte die door veel hoofden gaat bij het lezen van zo’n voorbeeld is, ja zoiets kan alleen als je genoeg geld verdient met iets anders. En toegegeven, het maakt zo’n stap wel minder moeilijk. Maar toch moet een inkomen niet doorslaggevend zijn. Als je jezelf een leven lang met tegenzin naar je werk sleept, gaat er iets mis. Daar moet je iets aan doen. Hoe eng het ook is.
Niet iedereen is in staat dat soort grote veranderingen aan te brengen in zijn eigen leven. Maar het hoeft ook niet altijd groot te zijn. Als je maar stappen blijft zetten in de juiste richting, en je vooral niet neerlegt bij een situatie die niet of nauwelijks bijdraagt aan de kwaliteit van je leven. Durf je niet meteen je baan op te geven, misschien kun je dan eerst eens proberen de werkomgeving zelf te verbeteren. Of op andere manieren perspectieven voor jezelf te creëren. En dan bedoel ik niet dat alles altijd maar leuk moet zijn, en dat plezier de enige graadmeter is.
Dat zie je tegenwoordig ook veel. Job hoppen uit gebrek aan doorzettingsvermogen, of vanuit een extreme zucht naar plezier en gemak. Dat is iets anders. Het gaat er vooral om dat je beseft zelf aan het stuur te staan van je leven. En als de koers je niet bevalt, dan kun je erover klagen, anderen afzeiken, bitter worden en ontevreden, je geluk in allerlei vluchtpogingen zoeken of in verdoving. Maar eigenlijk kun je er natuurlijk maar één persoon op aanspreken. Wie aan het stuur staat, kan de koers veranderen.
BEKIJK DIT OOK:
