Ze is misschien de andere helft van de sterkste man van het Verenigd Koninkrijk, Zack George, maar Samantha Brown is veel meer dan dat. Sterker nog, ze is zelf best een aardige atleet.
Van een bescheiden begin door deel te nemen aan sportdagen op de basisschool tot het meedoen aan meerdere Britse kampioenschappen, is Sam nu een van de beste atleten van het land in haar gekozen discipline. Ze vestigde zelfs een nieuw record bij haar plaatselijke atletiekclub, die 28 jaar in handen was van haar moeder! Wie mag er nu dan opscheppen op familiebijeenkomsten, vraag ik me af?
Toch is het niet allemaal even eenvoudig geweest voor deze enorm getalenteerde atleet. Een zware strijd met een blessure zorgde ervoor dat ze moeite had om weer deel te nemen aan de hordelopen, maar een nieuwe passie lag voor Sam om de hoek.
Het begin
We herinneren ons allemaal die klassieke sportdagen op de basisschool. De eieren- en lepelrace, en de zakrace - vaak een van de hoogtepunten van het schooljaar.
Een jonge competitieve Sam Brown merkte echter dat ze racete tegen de jongens en ze versloeg - ze was duidelijk erg getalenteerd (en snel).
"Ik heb er vanaf het begin altijd van gehouden om te rennen."Ze werd uiteindelijk aangemoedigd door haar moeder om op 8-jarige leeftijd over de plaatselijke atletiekbaan te gaan. Het was duidelijk dat Sam talent had. Toen ze sprintjes van 60 meter voor de club begon te rennen, stond ze tot haar verbazing altijd vooraan. Net zoals ze verslaafd was aan rennen en uiteindelijk doorging tot hordelopen tegen de tijd dat ze 12 was.
"Mijn moeder kocht wat spikes voor me en ze nam me mee naar beneden en zei: maak je geen absoluut geen zorgen, geniet er gewoon van."Ze deelde deze passie met haar moeder die ook hardloper was geweest voor de club en zelfs meer dan 28 jaar het clubrecord vasthield. Ik denk dat het aantoont dat die snelle genen in de familie zitten, toch ?.
"In zekere zin had ik geen idool, ik had een doel: het clubrecord van mijn moeder verbeteren. Ze had daar 28 jaar het clubrecord en niemand had het ooit verslagen. Dus in zekere zin was ze waarschijnlijk mijn idool, want ik had altijd kleine doelen. "Sams hordenloopbaan
Sam was erg goed in horden en heeft ook zeker het cv om het te ondersteunen. Ze heeft niet alleen het 400m hordenrecord bij haar oude club, maar ze heeft ook op elite-niveau gestreden. Sam is 4-voudig Brits kampioenschap hordeloper en ze herinnert zich zelfs de eerste momenten van het prestigieuze evenement.
"Ik herinner me het eerste jaar dat ik mijn brief via de post van de British athletics ontving, waarin stond dat je het hebt gehaald. Dan kom je daar en zijn de tv-camera's allemaal al opgesteld. Het voelt zo fijn als je daar aankomt en het doet je beseffen "nou ja, ik ben hier dan wel goed in". "Verbaasd door deze ervaring bleef Sam rennen en ze genoot van elke seconde. Ze begon op 12-jarige leeftijd en ging door tot ze 24 jaar oud was. Helaas liep Sam een reeks ongelukkige blessures op die haar tijd als hordeloper beëindigden.
De blessures
Elke atleet kan vertellen dat blessures het ergste zijn wat je kunt overkomen en meestal een behoorlijk dramatische impact hebben op je carrière. Voor Sam betekende het dat ze haar eerste liefde achter zich moest laten. Wat gebeurde er precies?
"Ik heb 2 jaar gehad waarin ik een probleem had met mijn voet en niet helemaal kon achterhalen wat het was. Ik had MRI-scans en zag iedereen proberen om erachter te komen wat er mis was. Het werd gewoon niet beter. "Natuurlijk nam ze, zoals elke verstandig persoon, zes maanden vrij om het op te lossen en te herstellen van de blessure. Dit duurde allemaal ongeveer een jaar voordat ze onvermijdelijk de sport verliet, maar niettemin keerde ze terug en begon ze 5 keer per week hard te trainen, 3 dagen op de baan en 2 in de sportschool.
Ze was zich weer aan het voorbereiden op de British championships en deed mee aan de kampioenschappen in het zuiden van Engeland, terwijl ze haar gebruikelijke routine deed, merkte ze een strakke kuit op. Ze zette echter door en rolde het uit, een week voordat de Britse kampioenschappen voor de deur stonden..
“Ik kwam uit de blokken en deed de eerste 2 horden en het voelde alsof iemand me net in mijn kuit had geschoten. In eerste instantie was het een zware kramp, maar ik kon letterlijk mijn voet niet bewegen. Dat is toen ik dacht ‘omg ik stop. Ik zal op geen enkele manier kunnen doorgaan. 'Dat was het.'Dat was het. Sam bleef het moeilijk hebben hierdoor, maar het sloeg helemaal om. Het was slechts het begin van iets nieuws.
De transitie
Ongeveer een maand voorafgaand aan deze evenementen ontmoette Sam Zack en gedurende deze tijd probeerde Zack zich een weg te banen naar de top van Functional Fitness in het Verenigd Koninkrijk.
Deze ontmoeting zou echter belangrijker zijn dan men deed vermoeden. Tijdens het herstel van Sam kon ze in het begin niet lopen, laat staan rennen, teruggaan naar horden leek dan ook geen optie voor Sam. Ze wilde echter niet blijven stil zitten, ze wilde toch weer fit worden. Gelukkig weet Zack het een en ander over in vorm komen en fit zijn.
'Ik begon langzaam te hobbelen en kwam terug in de sportschool. Dan liet Zack me functional fitnesstrainingen doen in mijn commerciële sportschool, dingen als EMOM's van 30 minuten en ik vond het geweldig. "https://www.instagram.com/p/CC_uqEuBi5u/?utm_source=ig_embed
Sam begon klein en heeft daarbij het temperament van een atleet. Ze hield altijd van zichzelf door de pijn van een training heen pushen om zichzelf te verbeteren.
“Tegen de tijd dat ik weer kon joggen en rennen, vond ik liefde voor deze nieuwe sport en op dat punt in mijn leven wou ik gewoon iets anders. Het was het juiste moment. "Het was het beste van allebei voor Sam, ze kon fit worden en genieten van het opnieuw testen van haar grenzen zonder dat ze daarvoor terug hoefde te gaan naar hordelopen.
Sam's Take Home-bericht
Sam heeft nog wat advies voor iedereen die een vergelijkbare pijn doormaakt en voor iedereen die op een hoog niveau aan het sporten is.
“Als je de sport echt serieus neemt. Zorg voor je lichaam, rol je spieren uit, rek uit. Neem sportmassages. Zorg gewoon goed voor je lichaam. "
Sams verhaal laat zien hoe alles soms op zijn plek komt en dat je eerste sportpassie niet de enige hoeft te zijn.
