Mental Health Month is aangebroken en we willen de impact die fitness kan hebben op het mentale welzijn vieren. De beste manier om dat te doen, is door echte verhalen te horen van mensen die met hun geestelijke gezondheid hebben geworsteld en er aan de andere kant uit zijn gekomen. Dit is het verhaal van Tom Armstrong.
Tom is opgegroeid met rugby.
Geboren in Liverpool, toen hij 5 jaar oud was, verhuisde hij naar de rugby-stad St. Helens. Tom werd aangemoedigd om meteen te gaan rugbyen. Van kinds af aan speelde Tom rugby op academieniveau en werd uiteindelijk prof. Dus toen hij van de ene op de andere dag van een veelbelovende rugbycarrière naar een door een blessure ontspoorde carrière, kreeg zijn mentale gezondheid begrijpelijkerwijs een deuk.
Naast de uitdagingen waarmee hij werd geconfronteerd, werd bij Toms vrouw ook kanker vastgesteld rond dezelfde tijd als zijn blessure, en werd zijn eerste kind, Atlas, geboren. Drugs- en alcoholmisbruik werden ongezonde copingmechanismen. Hij wist totaal niet wat hij moest doen.
Na het bereiken van wat hij omschrijft als "the bottom", omarmde Tom gezonde coping-mechanismen zoals meditatie en herontdekte hij de kracht van fitness voor geestelijke gezondheid. Nu heeft Tom een ultramarathon gelopen, een triatlon, heeft hij zijn eigen bedrijf van de grond af opgebouwd en is hij onlangs met zijn vrouw en zoon naar een nieuw huis verhuisd.
Dit is hoe Tom daar kwam.
De blessure
Sporters hebben vaak last van blessures; het is de aard van het werk. Maar 'loopbaanbeëindiging' zijn woorden waar elke atleet bang voor is.
Op 28-jarige leeftijd liep Tom een heupblessure op als gevolg van genetisch onregelmatig gevormde heupkoppen, wat hem enorm veel pijn deed. Om hem weer snel op het veld te krijgen, werd Tom aangespoord om een operatie aan zijn heup te ondergaan. "Ik ging naar deze operatie met de gedachte dat het goed zou komen, maar je weet ook: je hebt eigenlijk maar 10-20% kans op herstel". 12 weken later voelde Tom dat er iets mis was in zijn heup en zegt dat hij "wist dat dit het einde was". Negen maanden later werd Tom gedwongen om vervroegd te stoppen met competitief rugby.
Het meest hartverscheurende voor Tom was dat zijn blessure had kunnen worden verholpen met fysiotherapie, het was de operatie die bedoeld was om hem sneller weer aan het spelen te krijgen, waardoor hij moest stoppen.
"Wat moet ik nu doen?"
Nadat het leven op zijn kop stond, bleef Tom zich afvragen "wat moet ik nu doen?".
Met weinig werkervaring waren de opties van Tom beperkt. Dit alles terwijl hij voor een pasgeborene en zijn vrouw moest zorgen.
Toen sloeg 2020 toe en daarmee kwam de pandemie. Tom kwam tijdens de pandemie niet in aanmerking voor verlof, net voordat hij had geïnvesteerd in het opzetten van zijn eigen sportschool, waardoor hij directeur van een bedrijf werd. De relatie met een zakenpartner eindigde echter abrupt, waardoor Tom geen hulp van de overheid kreeg tijdens de pandemie en geen werk had. Dit was een ongelooflijke emotionele belasting.
“Gewoon overleven”
"Mijn vrouw was ziek, ik kreeg geen hulp van de overheid en ik zat echt van, wat moet ik doen?". Tom leeft daarbij met volwassen ADHD, een aandoening die wordt behandeld met voorgeschreven amfetaminen, iets dat hij begon te misbruiken als een manier om te ontsnappen aan het dagelijkse leven. Hij vertelt "het ging van één pil per dag, twee pillen per dag, drie pillen per dag", waarbij hij zijn ADHD-medicatie gebruikte om hem wakker te maken en hem de dag door te helpen, en zijn overgebleven medicijn van zijn heupoperatie om hem in slaap te krijgen .
Uit zijn "rock-bottom moment" kwam een overweldigend besef.
"Ik was om drie uur 's nachts wakker met de baby, dan ga ik altijd naar de koelkast om een blikje te pakken. Toen dacht ik: dit moet stoppen".
"Dit is niet mijn leven, ik zou dit niet moeten doen"
Na maanden zo te hebben geleefd, brachten momenten als deze met zijn zoon Tom terug in de realiteit en begon hij veranderingen aan te brengen. Hij stopte volledig met de pillen die hij slikte en werd nuchter.
Na tijdens zijn professionele carrière met meditatie in aanraking te zijn gekomen, heeft Tom zich er volledig aan toegewijd tijdens zijn herstel van verslaving. Hij herinnert zich "toen ik in een heel donkere plek was, nog steeds om 4 uur 's ochtends vanwege de amfetaminen, mediteerde ik een uur of anderhalf uur in plaats van naar de winkel te gaan om drank te halen". Hij zegt dat hij zich herinnert dat hij dacht: "Ik ga hier gewoon zitten en proberen de stemmen in mijn hoofd te dempen, en dat gebeurde, en ik dacht: hee dit werkt".
Meditatie is nu een belangrijk onderdeel van Toms nieuwe routine. Hij wordt wakker en gebruikt roodlichttherapie tijdens zijn ochtendmeditaties, waarbij hij vier belangrijke meditaties gebruikt; “Ik gebruik ademwerkmethoden, zoals optellen tot 10 en weer terug, […] box-ademhaling, visualisatie van de dag, de week of de maand en dankbaarheid, nadenken over waar je dankbaar voor bent”.
Meditatie is zo levensveranderend voor Tom dat hij denkt dat het een revolutionaire toevoeging zou zijn aan rugbytrainingen en andere sporten; "Als dat deel had uitgemaakt van de hersteldag [meditatie], dan denk ik dat veel van die stress en spanningen zouden zijn verlicht".
Fitness herontdekken
Na een heupoperatie die je voorgoed uit de profsport haalt, verwacht je niet dat iemand een 10km gaat rennen, laat staan een triatlon en zeker geen ultramarathon. Maar dat is precies wat Tom deed.
"De dokters zeiden dat ik tegen mijn veertigste mijn heup zou moeten vervangen, dus ik dacht nee, dat laat ik niet mijn lot zijn", legt Tom uit.
In plaats daarvan, toen Toms vriend, een ervaren ultramarathonloper, hem vroeg om mee te gaan naar zijn volgende evenement, antwoordde Tom: "Ok, laten we dit doen".
Hij beschrijft de ultramarathon op dezelfde manier als dat wij gaan joggen na een paar maanden niet te hebben gerend; "zo erg was het niet". Hij had de mentale uitdagingen aanvaard; hij had er al veel meegemaakt. Hij beschrijft zelfs de fysieke uitdaging van de marathon als niet al te moeilijk, ondanks de toevoeging "Na 3/4 begon mijn heup het begeven".
Het voordeel van het voltooien van deze uitdagingen voor Tom was niet het evenement zelf, maar de aanloop ernaartoe. "Ik heb de neiging mezelf in situaties te brengen waarin ik het moet doen, anders is het gewoon uitstellen, uitstellen, uitstellen".
Hij moet gezond eten, hij moet goed strekken en trainen, anders ziet hij er in zijn woorden uit als "een absolute dwaas". Een uitdaging als deze aan de horizon is Toms manier om zichzelf te motiveren om beter te leven, om te voorkomen dat hij vast komt te zitten.
"Tegen iemand praten"
Ondanks het vermogen van Tom om zichzelf uit een donkere plaats te trekken, maakt hij duidelijk dat dat voor veel mensen geen optie is.
"Ik denk dat nummer één is, praat met iemand, zorg voor een ondersteuningssysteem. Ik heb gemerkt dat ik altijd goed ben geweest in mezelf uit mijn eigen hol te graven, maar zelfhulp werkt niet voor iedereen". Zoek een vertrouwde vriend of familielid en vertel hem waar je mee worstelt.
Tom haalde zichzelf uit de vicieuze cirkel waarin hij zich bevond, stelde nieuwe doelen voor zichzelf (en verbrak ze) en runt nu zijn eigen persoonlijke trainingsbedrijf — waarbij hij gezondheid en welzijn holistisch behandelt.
"Ik help nu mannen en vrouwen, atleten, professionals, mensen met een verkeerde diagnose en mensen die moe zijn van pijn en bewegingsbeperkingen om hun leven terug te krijgen".
Tom moedigt zijn klanten aan om doelen te stellen, net zoals hij deed als onderdeel van hun trainingsprogramma.
"Ik concentreer me op het herwinnen van beweging en het verbeteren van de conditie en lichaamssamenstelling, terwijl ik klanten een doelgericht programma geef met een doel om aan het einde te bereiken, zoals een triatlon, een marathon of zelfs maar een 5km".
Bericht om mee naar huis te nemen
Mentale uitdagingen komen voor iedereen in verschillende vormen en de behandeling is niet altijd hetzelfde. . Tom vond balans door te mediteren en terug te keren naar lichaamsbeweging, en hoewel de methode voor elk individu kan verschillen, versterkt het versterken van het lichaam vaak de geest. Maar als je worstelt met je geestelijke gezondheid, praat dan met iemand die je vertrouwt en zoek professioneel advies.
Geïnspireerd?
LEES DIT OOK:
