Eindelijk was het zover. Mijn koffers stonden klaar en ik stond in het holst van de nacht op om naar Schiphol te gaan. Dit was waar mijn tussenjaar om draaide, ik ging een paar maanden naar Spanje om daar Spaans te studeren. Ik kwam laat in de avond aan in Salamanca, een universiteitsstadje net boven Madrid. De volgende dag was het tijd om me aan te melden op school én op een nieuwe sportschool. Thuis ging ik vijf á zes dagen per week naar de sportschool en ik was niet van plan om al mijn harde werk zomaar te laten vallen. In Nederland had ik flink zitten googelen op ‘gym Salamanca’ en ik had een selectie gemaakt van vijf sportscholen die er wel goed uitzagen. Ik had hun website en facebookpagina’s gecheckt en ging bij hun langs om een kijkje binnen te nemen en prijzen te vergelijken. Uiteindelijk had ik een sportschool gevonden die redelijk voldeed aan mijn eisen.
Sportscholen in Spanje zijn iets anders dan de sportscholen in Nederland. Zo was ik in Nederland lekker gewend aan mijn ruimtelijke Basic Fit locatie, waar de temperatuur altijd perfect gecontroleerd wordt en het nooit te warm of te koud is, zo zat ik in Spanje nu in een sportschool waarbij ik mijn buikspieroefeningen bijna de schoot van mijn buurman deed, het warme Spaanse weer soms niet buiten te houden was en de apparatuur ongeveer even oud was als ikzelf. Maar ik was tevreden. Er waren leuke groepslessen .
Ik moet eerlijk toegeven, ik moest in het begin heel erg mijn ritme vinden in Spanje. Thuis werkte ik fulltime en ging daarna sporten, dus ik had een vast ritme. Nu moest ik ineens weer naar school en huiswerk en nieuwe vrienden maken. Het eten was op andere tijden (avondeten om 10 uur) en mijn normale Nederlandse eten was er niet. Kortom het was een heel verwarrende tijd, maar na een week had ik mijn ritme wel een beetje gevonden. Als ontbijt nam ik standaard mijn havermout met kaneel, als lunch een ei met 100g eiwit, een ui en tomaat op een toast en als avondeten groenten met vis, of tapas. Ik had besloten om in Spanje geen macro’s te tellen, ik wilde me daar niet te veel mee bezig houden. Ik hield natuurlijk wel mijn macro’s in mijn achterhoofd, en deed schatten wat ik ongeveer binnen kreeg.
- Gun jezelf de tijd om te wennen aan je nieuwe woonsituatie
- Beslis voor jezelf of je het wel of niet belangrijk vindt om je macro’s te tellen tijdens je tijd in het buitenland
- Doe een beetje vooronderzoek op internet naar de sportscholen in de stad waar je naartoe gaat
- Bezoek een aantal sportscholen voordat je een abonnement afsluit en vergelijk de apparatuur, locatie, ruimte en prijzen
- Eet dingen die je lekker vindt, maar wees vooral ook niet bang om nieuwe gerechten te proberen
- Geniet vooral heel erg van de tijd die je daar hebt en van alle dingen die je gaat meemaken!
Dit artikel is geschreven door Demi
Alice Pearson is een UKVRN geregistreerde voedingsdeskundige en UK Anti-Doping geaccrediteerde adviseur, behaalde een Bachelor of Science in Nutrition en een Master of Science in Sport Nutrition. Ze heeft een bovenmatige interesse in het gebruik van sportsupplementen voor het verbeteren van gezondheid, fitness en sport prestatie. Alice heeft ervaring met het werken met zowel amateur- als topsporters, waaronder het verstrekken van voeding ondersteuning voor Tranmere Rovers FC en Newcastle Falcons Rugby Club. Haar voedingsbegeleiding is altijd ondersteund door evidence-based onderzoek, dat ze up-to-date houdt door steeds zelfstandig te blijven leren. In haar vrije tijd houdt Alice van reizen, naar de sportschool gaan en verstrikt raken in een goed boek. Lees hier meer over het verhaal van Alice.
